 |
| kiele, kiele, kiele! |
• Muisje
Voor dit kietelspelletje 'loop' je met je wijsvinger en je middelvinger vanaf het voetje van je baby of peuter omhoog tot in het nekje. Hierbij zeg je:
'Er komt een muisje aangelopen, stiekem in baby's nekje gekropen... kiele, kiele, kiele.'
Bij 'kiele, kiele, kiele' moet je in het nekje kietelen. Dat geeft de grootste pret. In plaats van 'baby's nekje' kun je natuurlijk ook de naam van kind zeggen. Dat maakt het spelletje nog leuker!
• Tingeling!
Een gezichtspelletje dat je al met heel jonge kinderen kunt spelen.
Tingeling!
Trek aan oorlelletje van je kind
Trek aan oorlelletje van je kind
Wie is daar?
Trek nu aan het andere oorlelletje
Trek nu aan het andere oorlelletje
Deurtje open
Strijk zachtjes met je wijsvinger over
het ene oogje van beneden naar boven
Strijk zachtjes met je wijsvinger over
het ene oogje van beneden naar boven
Deurtje dicht
Strijk nu zachtjes over het andere oogje,
nu van boven naar beneden
Strijk nu zachtjes over het andere oogje,
nu van boven naar beneden
Gangetje door
Aai met je wijsvinger over het neusje
van bovenaf naar puntje toe
Aai met je wijsvinger over het neusje
van bovenaf naar puntje toe
Trappetje af
Glij nu van het puntje af tussen de
neugaten door naar de bovenlip)
Glij nu van het puntje af tussen de
neugaten door naar de bovenlip)
Voetjes vegen
Geef met je wijsvinger en middelvinger
afwisselend kleine veegjes over de bovenlip
afwisselend kleine veegjes over de bovenlip
Binnen!
Houd je vinger nu tegen de lippen van het
kind aan. De meeste baby’s doen dan
automatisch hun mondje open, zodat jij met
je vinger tegen het tongetje kunt tikken.
Vooral peuters vinden het spannend en zullen ongetwijfeld proberen hun tanden in jouw vinger te zetten als je eenmaal 'binnen' bent. Je moet natuurlijk proberen om heel snel naar binnen én weer naar buiten te komen.
• Stapje verder
Het favoriete kietelspelletje van onze hele familie.
Je begint 'ergens' op het lijfje van een baby of peuter te lopen met je wijs- en middelvinger. Meestal begonnen wij op het buikje, of bij de knie. Maar het is leuk om de startplaats te variëren. Je loopt een paar 'stapjes', stopt en vraagt:
'Mag ik een stapje verder?'
Een baby'tje geeft natuurlijk nog geen antwoord en dat is ook niet echt nodig. Maar aan een peuter geef je zo de gelegenheid actief aan het spel mee te doen. Hij mag 'Ja' of 'Nee' zeggen. Is het 'ja', dan ga je door in de richting van zijn hoofd. Maar bij 'nee' stop je even. Daarna vraag je het nog een keer. Als het nu wel 'ja' is, ga je een paar stapjes door. Is het echter voor de tweede keer 'nee', dan moet je een paar stapjes achteruit gaan. Dat geeft grote hilariteit. Het spelletje wordt extra leuk wanneer je na zo'n achteruitgang probeert via een andere weg 'omhoog' te komen. Niet via de buik maar via de rug bijvoorbeeld. En als je dan eindelijk na al het oponthoud bij het hoofd bent aangekomen, vraag je:
'Mag ik aan je belletje trekken?'
Als het kind dan 'ja' zegt, pak je zijn oorlelletje en wiebel je het heen en weer, terwijl je zegt:
Tingelingelingeling!
Waarschijnlijk zal je het spel eindeloos opnieuw moeten spelen, steeds startend vanuit een andere plaats.
Heb je zelf nog leuke spelletjes, grapjes of rijmpjes die je vaak met je kinderen speelt, of weet je nog iets leuks van vroeger?
Houd je vinger nu tegen de lippen van het
kind aan. De meeste baby’s doen dan
automatisch hun mondje open, zodat jij met
je vinger tegen het tongetje kunt tikken.
Vooral peuters vinden het spannend en zullen ongetwijfeld proberen hun tanden in jouw vinger te zetten als je eenmaal 'binnen' bent. Je moet natuurlijk proberen om heel snel naar binnen én weer naar buiten te komen.
• Stapje verder
Het favoriete kietelspelletje van onze hele familie.
Je begint 'ergens' op het lijfje van een baby of peuter te lopen met je wijs- en middelvinger. Meestal begonnen wij op het buikje, of bij de knie. Maar het is leuk om de startplaats te variëren. Je loopt een paar 'stapjes', stopt en vraagt:
'Mag ik een stapje verder?'
Een baby'tje geeft natuurlijk nog geen antwoord en dat is ook niet echt nodig. Maar aan een peuter geef je zo de gelegenheid actief aan het spel mee te doen. Hij mag 'Ja' of 'Nee' zeggen. Is het 'ja', dan ga je door in de richting van zijn hoofd. Maar bij 'nee' stop je even. Daarna vraag je het nog een keer. Als het nu wel 'ja' is, ga je een paar stapjes door. Is het echter voor de tweede keer 'nee', dan moet je een paar stapjes achteruit gaan. Dat geeft grote hilariteit. Het spelletje wordt extra leuk wanneer je na zo'n achteruitgang probeert via een andere weg 'omhoog' te komen. Niet via de buik maar via de rug bijvoorbeeld. En als je dan eindelijk na al het oponthoud bij het hoofd bent aangekomen, vraag je:
'Mag ik aan je belletje trekken?'
Als het kind dan 'ja' zegt, pak je zijn oorlelletje en wiebel je het heen en weer, terwijl je zegt:
Tingelingelingeling!
Waarschijnlijk zal je het spel eindeloos opnieuw moeten spelen, steeds startend vanuit een andere plaats.
Heb je zelf nog leuke spelletjes, grapjes of rijmpjes die je vaak met je kinderen speelt, of weet je nog iets leuks van vroeger?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten